Diastema to specjalistyczne określenie przerwy między górnymi jedynkami. Dla części pacjentów jest to problem natury estetycznej, powodujący zaniżenie samooceny oraz kompleksy, z drugiej strony są osoby – także sławne – które z diastemy uczyniły swój znak rozpoznawczy i ani myślą jej leczyć. Wszystko zależy więc od indywidualnego podejścia do tej – trzeba przyznać – dość charakterystycznej cechy budowy zgryzu.
Z tekstu dowiesz się:
- co to jest diastema i jakie ma przyczyny,
- czy każdą diastemę trzeba leczyć i jakie są metody leczenia diastemy.
Madonna, Eddie Murphy, Brigitte Bardot, Elton John, Vanessa Paradis, Georgia May Jagger – co łączy te wszystkie osoby, oczywiście poza tym, że doskonale znamy je z telewizji, kolorowych magazynów oraz serwisów plotkarskich? Otóż wszyscy ci celebryci mają dość charakterystyczny uśmiech, w którym można zauważyć mniejszą czy większą przerwę między górnymi jedynkami. Jest to właśnie diastema.
Diastema – co to jest?
Diastema to pusta przestrzeń (szpara, przerwa) w linii przyśrodkowej między centralnymi zębami siecznymi łuku górnego, czyli po prostu górnymi jedynkami. Ze względu na przyczyny wyróżnia się trzy zasadnicze rodzaje diastemy:
- Diastema fizjologiczna – występuje u dzieci w okresie wymiany uzębienia mlecznego stałe, czyli mniej więcej od 6. roku życia. Spowodowana jest tym, że wyrzynających się zębów stałych jest więcej niż mlecznych, a nacisk ich koron powoduje przesunięcie korzeni oraz wychylenie koron górnych jedynek. Tego typu diastema u dzieci nie wymaga leczenia – jest nawet dowodem na prawidłowy rozwój wyrostka zębodołowego. Po pojawieniu się stałych kłów następuje jej samoistne zamknięcie.
- Diastema prawdziwa – może być efektem czynników genetycznych, przerostu wędzidełka wargi górnej lub jego nieprawidłowego przyczepu, może również rozwinąć się na skutek zaburzeń równowagi mięśniowej wokół ust albo jako powikłanie leczenia ortodontycznego aparatami do szybkiej ekspansji podniebienia.
- Diastema rzekoma – rozwija się u pacjentów z hipodoncją (brakiem siekaczy bocznych), mikrodoncją (za małymi zębami, co sprzyja ich rozsuwaniu się) lub hiperdoncją (obecnością dodatkowego zęba od strony podniebienia za siekaczami).
Jeśli chodzi o ustawienie zębów względem siebie, można mieć do czynienia z diastemą rozbieżną (korzenie blisko siebie, oddalone korony), zbieżną (oddalone korzenie, zbliżone korony) lub diastemą równoległą (korony i korzenie ułożone równolegle).
Diastema – leczenie
Jak już wspomniano, nie każda diastema wymaga leczenia – tak dzieje się m.in. z diastemą fizjologiczną u dzieci, która po zakończeniu rozwoju uzębienia stałego zamyka się samoistnie. Leczenie nie jest niezbędne również u niektórych pacjentów z diastemą prawdziwą lub rzekomą – jeśli nie są z nią związane inne nieprawidłowości, a szpara między jedynkami nie rzutuje na samopoczucie czy pewność siebie pacjenta, nie trzeba wdrażać żadnej terapii.
Jeżeli jednak diastema stanowi dla pacjenta problem estetyczny, jest źródłem kompleksów i zaniżonej samooceny lub jeżeli wraz z nią diagnozuje się inne wady i nieprawidłowości w budowie zgryzu, leczenie jest jak najbardziej potrzebne. Takie są jego dostępne metody:
- Stomatologia estetyczna oferuje w tym zakresie m.in. uzupełnianie luki między górnymi jedynkami estetycznym materiałem kompozytowym lub zastosowanie licówek, czyli cieniutkich płatków specjalnego materiału (kompozytu lub porcelany), który przykleja się do przedniej powierzchni zęba, tym samym maskując szparę.
- Jeśli korony jedynek są mocno zniszczone, mogą zostać zastosowane korony protetyczne. Korony naturalne są wówczas odpowiednio preparowane, po czym mocuje się na nich korony protetyczne – nie do odróżnienia od naturalnych pod względem funkcjonalnym i estetycznym.
- W leczeniu diastemy może pomóc również ortodonta. Terapia ortodontyczna jest zalecana zwłaszcza pacjentom, u których zdiagnozowane zostały również wady zgryzu. Może być prowadzona zarówno u osób młodych, jak i dorosłych. Należy pamiętać, że na jej efekty trzeba jednak poczekać nawet kilkanaście miesięcy.
Diastema sama w sobie nie jest zagrożeniem dla zdrowia pacjenta, ale bez wątpienia może być problemem natury estetycznej. W takiej sytuacji warto zgłosić się do stomatologa, który dobierze najlepszą dla pacjenta metodę jej leczenia.
Źródła:
https://www.mp.pl/pacjent/stomatologia/higiena-i-zabiegi-estetyczne/104706,diastema
Artykuł sponsorowany